Zespół Folwarczny położony jest w miejscowości Poręba Żegoty,
gmina Alwernia,
powiat chrzanowski,
województwo małopolskie.

Obiekt położony jest w odległości 12 km od lotniska Balice i 25 km od centrum Krakowa.

W północno wschodniej części nieruchomości znajduje się byłe Mauzoleum rodziny Szembeków.
Aktualnie odbudowany i wyremontowany budynek
pełni funkcję kaplicy.

 

Powierzchnia  budynków wynosi ok. 1.950 m2

Powierzchnia nieruchomości: 5,73 ha

Malowniczo położone ruiny rokokowo-klasycystycznego pałacu Szembeków z drugiej poł. XVIII w. otoczone rozległym parkiem krajobrazowym, w którym znajduje się murowane klasycystyczne mauzoleum Szembeków z 1921/22 roku w kształcie kaplicy z cenną rzeźbą Matki Boskiej z Dzieciątkiem w/g projektu T.Stryjeńskiego.

Do kompleksu dworskiego należały zabudowania folwarczne - oficyna, rządcówka, chlewnia, oranżeria, stodoła i spichlerz wraz z systemem stawów dworskich które należą do innych właścicieli. 

Pałac był własnością hr. Korycińskich, Szwarcenberg-Czernych oraz Szembeków.

W Porębie Żegoty urodził się ks. Włodzimierz Szembek, który poniósł męczeńską śmierć w Oświęcimiu oraz wybitny dyplomata Polski, minister spraw zagranicznych Polski międzywojennej Jan hr. Szembek.

W latach 1666-1808 w zabudowaniach dworskich istniał szpital ufundowany przez hr. Korycińskiego.

Po wojnie mieściło się w nich Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, Izba Porodowa, Tuczarnia, Kółko Rolnicze, Zakład Hodowli Zarodowej, Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna.

W 1990 roku zespół pałacowo-parkowy przeszedł
na własność Gminy Alwernia, a w roku 2002 stał się własnością prywatną.

Budynek murowany pozostający od 1945 roku
w ruinie, częściowo podpiwniczony.

Wielokrotnie przebudowany, o czym może świadczyć układ pomieszczeń w korpusie głównym – układ dwutraktowy, trójdzielny.

Budynek nie posiada dachu jedynie ściany zachowane do wysokości gzymsów – również zachowanych szczątkowo.

W elewacji frontowej portyk ze szczątkami kartusza herbowego Wielkopolskich i Szembeków.

Główne schody wejściowe od dziedzińca zachowane
w całości, brak jedynie balustrady, zejście do ogrodu
w ruinie, istnieje jedynie kilka dolnych stopni i fragment spocznika, jak również boczne ściany schodów.

Zachowane piwnice są sklepione kolebkowo, częściowo zagruzowane przez zwalone stropy pierwszej kondygnacji.

Pomieszczenia piwniczne powtarzają w części układ pomieszczeń kondygnacji nadziemnej.

Nie zachowały się żadne dekoracje wykończenia portali okiennych i drzwiowych, jak również brak jakichkolwiek stolarki okiennej czy drzwiowej.

Oficyna boczna prawa została zaprojektowana przez Tadeusza Stryjeńskiego w roku 1906.

Zachowana jedynie, jako kondygnacja podziemna, dwutraktowa z korytarzem pośrodku.

Jest to zespół piwnic w części sklepionych kolebkowo
a w części nieprzykrytych- brak stropu.

Do oficyny tej prowadzą schody przylegającej do prawego skrzydła pałacu.
Powyżej oficyny prawej w koncepcji jest przewidzianych kilka domków wolnostojących. 

Budynek parterowy częściowo podpiwniczony, z dachem dwuspadowym pokrytym dachówką betonową.

Założona na rzucie wydłużonego prostokąta, łączącego się pod kątem prostym z budynkiem pałacowym
i oficyną frontową.
Jednotraktowa z układem korytarzowym od strony dziedzińca.

W części środkowej półkolista arkada.

Od strony zewnętrznej wysokość terenu pozwoliła na posadowienie oficyny na wysokich piwnicach,

wzmocnionych kamiennymi skarpami.

Otwory okienne posiadają widoczne przemurowania
w związku z tym nie zachowała się oryginalna stolarka okienna i drzwiowa.

Budynek parterowy, murowany z zatartym pierwotnie układem jednotraktowym korytarzowym, obecnie jednotraktowa z 4 pomieszczeniami o nierównej wysokości.

Od strony wschodniej niesymetryczny układ 5 okien.

Dach trójspadowy kryty dachówką betonową.

 

Budynek zlokalizowany w północno wschodnim narożniku parku na niewielkim wzniesieniu.

Budynek Mauzoleum został wybudowany w latach
20 tych ubiegłego wieku jako grobowiec rodzinny.

Mauzoleum jest budynkiem jednokondygnacyjnym,
częściowo podpiwniczonym.

Dach czterospadowy w konstrukcji drewnianej, kryty gładką blachą.

Budynek mauzoleum (kaplica) posiada przyłącze elektryczne.