Pałac został wybudowany w roku 1875 na miejscu wcześniejszego dworu obronnego z XV wieku.
Dwór obronny został ufundowany przez biskupa płockiego Pawła Giżyckiego w 1439 roku.

Pałac został wzniesiony dla rodziny Suskich.

W czasie II wojny światowej obiekt nie uległ zniszczeniu.

W wrześniu 1939 r. znajdował się tutaj szpital.

W l. 1945-1951 mieścił się tu Uniwersytet Ludowy,
a od 1951 r. dom dziecka.

W latach 80. pałac przeszedł gruntowny remont, dobudowano brakującą wsch. część obiektu oraz przebudowano wnętrza na potrzeby placówki opiekuńczej.

Po wojnie w budynku mieścił się Uniwersytet Ludowy.

 

Budynek murowany z cegły i otynkowany, wzniesiony na planie prostokąta z dobudówkami, podpiwniczony, piętrowy z poddaszem, przykryty czterospadowym dachem z blachy.

Fasada na wysokim cokole, dziewięcioosiowa z trzyosiowym ryzalitem centralnym zwieńczonym trójkątnym frontonem.

Przed ryzalitem taras z wejściem głównym i schodami.

Od zach. do wieży dostawiona jest przybudówka z drzwiami do piwnicy.

W ostatniej kondygnacji wieża jest dekorowana jest ze wszystkich stron ostrołukowym fryzem arkadkowym,
z dodatkowym oknem w ścianie północnej.

Przykryta jest czworobocznym spiczastym hełmem
o połaciach z blachy.

 

Układ wnętrza pałacu dwutraktowy z korytarzem pośrodku oraz prostokątną sienią ze schodami na osi.

Pozostałe pomieszczenia przekształcone na potrzeby domu dziecka.

Z pierwotnego wyposażenia pozostały jedynie zabiegowe schody w westybulu.

Foto: wikimedia.org